3-Wielers en zo……… Vervolg          
             
           Met het vorige stukje over 3-wielige voertuigen heb  ik toch een aantal medeverzamelaars aan het denken gezet. Dat blijkt wel uit  de  reacties die ik er op mocht  ontvangen. 
Zo blijkt de Rijdende Regenjas, de DAF RR, alleen op  het voorwiel aangedreven te worden, en een aandrijving op één wiel valt nu  eenmaal onder het toenmalige RDW-kopje "Motorrijwiel met zijspan".  Dus……. Helaas is dit karretje niet op een postzegel terechtgekomen, maar alleen  op een ansichtkaart die in een setje met een velletje PPz's en 3 kaarten over  het DAF-museum verkregen kan worden. 
Toch rechtvaardigen alle reacties om eens wat dieper  op dit thema in te gaan. 
 Eerder hebben we al eens een artikeltje over de  Bubblecar geplaatst, waarin vooral de miniautootjes als de Zündapp Janus (Klein  aber Mein), de BMW Isetta (in Italië ook als ISO bekend), Peel Trident en de  Goggo's aan de orde kwamen. In het vorige artikel naar aanleiding van diverse  speelgoedjes kwamen we via de 3-wielige Piaggio terecht bij de elektrische  motorfietsen, maar er zijn natuurlijk veel meer van dit soort randgebieden. Wat  bijvoorbeeld te denken van de door Opel gebrachte Brütsch Mopetta? 
  
  Brütsch Mopetta
  Maar om bij het begin te beginnen: hoe kwam het toch  dat er na de tweede wereldoorlog ineens zo'n explosie aan kleine autootjes,  dwergauto's genaamd, plaatsvond? Natuurlijk omdat de grondstoffen erg schaars  waren en de mensen niet veel geld te besteden hadden. Maar er waren ook andere  oorzaken. 
  Net als het Beierse BMW mochten ook het Berlijnse  Heinkel en de Messerschmitt fabrieken te Augsburg, bekend van hun  gevechtsvliegtuigen, zich na de tweede wereldoorlog niet bezighouden met de  productie van machinerieën die voor oorlogsdoeleinden ingezet kon worden.  Heinkel begon met productie van scooters, waaruit later hun "Kleinwagen  roller", de Trojan ontstond. Van de Heinkeltjes ken ik alleen maar  een roodfrankering waar de Trojan in voorkomt. 
  Messerschmitt wierp zich op de productie van de  Kabinenroller (KR) 175, en later de 200 met de bijnaam "Die Flotte Flitzer". 
  Dit model werd ontworpen door ingenieur Fritz Fend,  een oud Luftwaffe officier. Deze ingenieur was ook al tijdens de oorlog  werkzaam bij Messerschmitt, waar hij actief was op de afdeling die  verantwoordelijk was voor de jachtvliegtuigen, en was medeverantwoordelijk voor  de eerste echte straaljager, de ME 262.  De Messerschmitt ontleent daaraan misschien zijn Nederlandse bijnaam: het  vliegtuig zonder vleugels. 
  
  Messerschmitt: achterwiel aangedreven tweezitter
 De Duitse postdienst gaf al eerder een  postwaardestuk uit met daarop, naast de straaljager en Mr. Messerschmitt, een  plaatje van de KR. 
 
 Dit karretje vinden we ook terug op het zegel van  Spaans Andorra (uitgiftedatum 15‑10‑2004) in de serie "Geschiedenis van de  automobiel".  De op de zegel afgebeelde KR1 (175cc) bevindt zich  in het Museu Nacional de l'Automobil te Encamp in Andorra. 
 
          Natuurlijk zijn er nog  wel andere 3-wielers te vinden die de criteria om tot de motorfietsen te worden  gerekend kunnen doorstaan. Zo kennen we in Italië ook nog de Tempo voertuigen,  en hebben Vespa, Piaggio en Lambretta een aantal verschillende 3-wielers gemaakt,  van kleine vrachtautootjes tot personentransporters.  
            
            Tempo Hanseat driewieler
          
            
            Piaggio Ape Cross
          
            
            Lambretta  Helicak3 vóórzitter.
           Lambretta maakt onder de naam Nippi in Engeland ook  nu nog steeds scootervoertuigen voor invaliden. Met een rolstoel kan via de  achterkant op de vloer van de scooter plaatsgenomen worden en wegrijden maar. 
            
            Nippi driewieler voor rolstoelgebruikers
          
           Lambretta, onderdeel van Innocenti Lambro, heeft  ooit in India een dochterfabriek opgezet onder de naam Scooter India Limited  (SIL) en je raad het al, daar worden bijna alle Tuk-Tukkies gemaakt. 
          
            
                
                Lambro driewieler
 | 
                
                Tuk-tuk op postzegel
 | 
             
           
           Ook in veel andere landen werden 3-wielers  gemaakt. Zo zag in Frankrijk de Avolette het licht. 
            
            Avolette
          uit Frankrijk
                      In Tsjecho-Slowakije werden autootjes met een linnen  carrosserie gemaakt: de Velorex (eerst OSKar genaamd, met Manet motor).  Inderdaad, die van de zijspannen, en uitgerust met CZ en JAWA motoren. 
            
            Postwaardestuk met Velorex
          en speciale afstempeling
             
            Poststempel met Velorex
          En ook in Nederland  werden verschillende van die lichte voertuigen gemaakt, o.a. de Borgman, de  Shelter, de Schmidts en de hieronder getoonde al wat grotere 3-wieler: de Hoen. 
            
            Hoen driewieler van Nederlandse makelij
           Recent (1 december 2005) is dus het WVR aangepast,  maar tot die datum werden al deze voertuigen nog in de wet omschreven als  scooter/motorfiets met zijspan inrichting. 
            Een nog extremere  discussie kunnen we voeren over 3-wielers die elektrisch aangedreven worden, en  daar gaan er in de toekomst zeker meer van komen. 
            In de jaren 70 hadden we al de Amsterdamse Witkar,  met zijn naam afgeleid van het witte fietsenplan. Een elektrisch aangedreven,  door iedereen te gebruiken 3-wielig vervoermiddel. Die werd door de  Amsterdammers op zijn Joods als de Witzkar bestempeld, wat het na een aantal  jaren ook bleek te zijn.  
            
            De Witkar
          
                      Maar ook die oogt nu, met de opkomst van de  elektrische aandrijving, niet meer zo vreemd. Vele E-3-wielers zullen nog  volgen, en ook daar zullen we onze criteria op los laten. En wat de toekomst  ons nog allemaal gaat brengen??????? 
            
            De toekomst?
          
           Hans de Kloet  
          
        Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home  |