USA particuliere post, vast kader en PPZetten
In de komende veiling zit een rare eend (in de gids). Een Amerikaanse envelop, gelopen, gefrankeerd met vier Pope zegels uit 1983, plus een particulier zegeltje met een motorrijder van 1 cent en dito stempel van Czyl's Penny Post. Leuk fröbelwerk zou je zeggen.
Laten we eerst eens kijken naar de geschiedenis en kunst van posterpostzegels, ook bekend als Assepoesterpostzegels of Cinderella's.
Cinderella's zijn relikwieën, artefacten uit een andere tijd. Deze reclame-miniatuurtjes waren populair in Europa rond de eeuwwisseling van 1900. Hun aantrekkingskracht, bruikbaarheid en populariteit namen snel toe en ze waren in de jaren twintig alom tegenwoordig in de Verenigde Staten. Deze kleine, vluchtige items werden gebruikt op briefpapier en enveloppen om merken, producten en evenementen te promoten. Het waren visueel verbluffende voorbeelden van de populaire kunststromingen van die tijd. In NB 61 (september 2002) zijn de Cinderella's al ruim besproken.
De bekendste is wel de Alexandria Blue Boy.
De Alexandria "Blue Boy" is een huisgemaakte postzegel, in 1847 geproduceerd in Alexandria, Virginia, door een plaatselijke "postmaster" (hoofd van een postkantoor). Er zijn zeven voorbeelden bekend van de Alexandria zegels, maar de Blue Boy is het enige bewaard gebleven exemplaar dat op blauw papier is gedrukt. De overige zes zijn gedrukt op gelig pakpapier.
Deze zegel, gefabriceerd om een liefdesbrief te versturen, wordt gezien als een van de eerste zegels van Amerika. De Blue Boy bevindt zich nog op de liefdesbrief, die in 2019 voor maar liefst 1.18 miljoen US$ geveild werd.
Meerdere verzamelaars vatten in de loop der jaren het idee op om hun eigen boodschap uit te dragen op zegelachtige plakkers. Oproepen voor uitbreiding van de eigen verzameling waren populair. Deze "zegels" werden naast de officiële postzegels op de post aangebracht.
In meerdere plaatsen bestonden afgelegen clusters van woningen en/of bedrijven waar de postdienst (nog) geen service zoals postbussen en postbezorging bood. Handige lieden, meestal cafés en kleine winkeltjes, speelden hierop in door die taken "in plaats van" te gaan vervullen. Om de kosten te dekken, werd er een fee gerekend die middels een additief plakplaatje geheven werd.
Na een tijdje stak de I.R.S. (Federale Belastingdienst) daar een stokje voor en werd deze zegelplakkerij door particulieren (vooral verzamelaars) overgenomen, echter niet meer officieel maar officieus.
Ze fabriceerden zelf lokale particuliere zegels, vaak niet meer dan kopieën of knipsels.
FMF envelop = Joe Frasketi
Er ontstond een levendige ruilhandel in deze artefacten, en enkele grote namen uit die wereld richtten een heuse verzamelclub op.
Dit soort lokale post is in feite een "zelfgemaakt" postsysteem, en de typische hobbyist vervoert weinig tot geen post. Sommigen bezorgen echter wel voor zichzelf of een paar mensen post over een korte afstand, en maken daar zelfs speciale stempels voor aan.
North Georgia Local Post (NGLP) = (ex-clublid) Cully Granger
De Local Post Collectors' Society (LPCS), opgericht in 1972, coördineert de communicatie tussen lokale zegelmakers. De LPCS geeft regelmatig een bulletin uit, The Poster, en telt leden over de hele wereld. Enkele van de initiators voor deze club zijn de helaas overleden Joe Frasketi, die de zegels van FMF (Fort Meijers Florida) maakte, en de super‑verzamelaar/fabrikeur Jim Czyl waar we nu een envelop van in de veiling aanbieden. Jim Czyl stierf in 2014 en wordt gezien als één van de grootste, zo niet dé grootste, verzamelaar van lokale post en zegels uit de USA. Ter illustratie: en veilinghuis in Engeland besteedde drie complete veilingdagen aan de collectie van Jim, en inmiddels duiken overal bij veilinghuizen delen van zijn collectie op.
Soms worden er ook illustraties voor de FDC's ontworpen door echte artiesten, zoals hier door tekenaar Danny Cole.
Hans de Kloet
Naar boven - Terug naar vorige pagina - Home |