ECTP Essen 2011, and the result is….
Van 5 tot en met 7 mei vond in Essen, Duitsland, het Europees Kampioenschap voor de Thematische Filatelie plaats. En zoals aangekondigd in Nieuwsbrief 95 was uw secretaris een van de deelnemers met zijn verzameling "The motorcycle, nostalgia and use".
Woensdag 4 mei de motorfiets gestart en op naar Essen om de verzameling in te hangen. Na een voorspoedige reis ben ik even na één uur in de hal en meld mij bij de organisatie. Na enig wachten op de man met de sleutel gaan we naar de mij toegewezen kaders. De 84 bladen die de verzameling omvat worden in de 7 kaders geplaatst en door de sleutelman afgesloten. Omdat alles erg vlot verloopt, heb ik nog enkele uren de tijd om rond te lopen om bij handelaren te kijken en bekenden te begroeten. Ook neem ik de tijd om de verzameling van ons medelid George Bernard (Quand la pétrolette devient Motocyclette) te bekijken.
Motorfilatelisten George Bernard (links) en John Hayward
De volgende dag is ook de verzameling van John Hayward (The Iron Steed) ingehangen en bij mijn weten zijn voor het eerst tijdens een tentoonstelling drie verschillende verzamelingen motorfietsen te bewonderen. En alle drie heel verschillend. Zo exposeert John op dubbele bladen (A3 in plaats van A4) waarbij hij heel goed de horizontale indeling van de bladen vasthoudt, en showt George veel bijzonder materiaal dat tijdens de aanmaak van de zegels geproduceerd wordt zoals ontwerpen, proeven, kleurproeven etc. Bij alle drie de verzamelingen komt de ontwikkeling en gebruik van de motorfiets tot uiting.
Voorbeeld van een blad uit de expo van John Hayward
Voorbeeld van bladen uit de expo van George Bernard
In categorie 5, Transport, zijn naast motorfietsen ook verzamelingen van fietsen en auto's ingedeeld die het bekijken meer dan waard zijn. De donderdag en vrijdag verdeel ik tussen het bekijken van verzamelingen, zoeken bij de handel en praten met bekenden en mede-exposanten. Vooral het laatste is altijd zeer leerzaam. Op vrijdagavond maakt onze voorzitter vergezeld door zijn vrouw zijn opwachting. Na een gezellige avond ga ik toch enigszins nerveus naar bed. Zaterdag is de dag van de jurywaarderingen en gesprekken. Gelukkig besluiten Hans en Ellen eerst naar een plaatselijke rommelmarkt te gaan zodat ik een eventuele tegenvallende beoordeling alleen kan verwerken. Binnengekomen haast ik mij naar de kaders en om een eventuele teleurstelling nog wat uit te stellen ga ik eerst naar de andere motorverzamelingen. John Hayward scoort hoog met 86 punten. Vervolgens valt de beoordeling van George met 80 punten wat tegen wat mijn vrees doet toenemen. Dan toch naar mijn eigen collectie en bij het zien van de score slaat de vrees om in euforie… 87 punten. Daarmee de hoogst scorende motorverzameling.
Het bewijs van Nico's 87 punten
Dat had ik mijn stoutste dromen niet verwacht. De laatste tentoonstelling waaraan ik deelgenomen had, was (Internationaal) Antwerpen waar ik 81 punten behaalde. Aangezien in Essen de jurering ook volgens FIP normen is, betekende het een winst van 6 punten. Gelukkig voor mij is dit geen tentoonstelling onder FIP (Federation International de Philatelie) patronaat, omdat dat zou betekenen dat ik op een volgende internationale tentoonstelling 128 bladen zou moeten exposeren. Een uitbreiding met 40 bladen. Voorwaar geen sinecure.
Tijdens het gesprek met de uit 3 leden bestaande jury wordt me duidelijk dat ik voor elk van de vier verschillende criteria hoog heb gescoord, 87 van 100 punten totaal, maar dat er nog winst valt te behalen wat betreft (het tonen van) filatelistische kennis en de conditie en zeldzaamheid van de getoonde stukken. Naast het gebruiken van dure stukken houdt dit ook in dat de kwaliteit van de aanwezige stukken op hoger niveau steeds zwaarder meetelt in de beoordeling. De filatelistische kennis moet blijken uit het gekozen materiaal en de onderschriften bij items met specifieke filatelistische informatie over het stuk.
Voorbeeld van filatelistische informatie
Tussen het inhangen op woensdag en zaterdag heb ik twee dagen de tijd om andere collecties te bekijken, afgewisseld met bezoeken aan handelaren om aanvullingen voor de verzameling te zoeken. Bij het bewonderen van andere collecties heb ik toch wel weer bijzondere dingen gezien. Bij het presenteren van grotere stukken kunnen A4 bladen problemen geven. Uitkomst kan dan zijn om een A3 blad tussen te voegen of de hele verzameling op A3 tonen. Op deze grotere bladen kan de volgorde van het verhaal, de rode draad van de verzameling, een zoekplaatje worden. Zoals eerder opgemerkt heeft John Hayward dit heel goed opgevangen door zijn horizontale indeling van de bladen.
Iemand die voor een heel andere aanpak heeft gekozen is Mark Bottu. Zijn verzameling over kloosterorden is op A3 formaat met een schuivende middellijn. Indien links op het blad grotere stukken getoond moeten worden verschuift de middellijn naar rechts, en als de grotere stukken zich aan de rechterkant bevinden schuift het midden naar links. Hierdoor blijft de rode draad goed te volgen en worden de grotere stukken in al hun glorie getoond. Voordeel van A3 formaat is dat je door wegvallen van twee marges van A4 bladen, meer ruimte hebt op een blad.
Voorbeeld van een blad uit de expo van mark Bottu
Iets anders dat me opgevallen is, met name bij beide andere motorcollecties, is dat ik wat betreft mijn overzicht PostWaardeStukken (PWS) nog niet compleet ben. Voor informatie ben ik afhankelijk van eigen PW-Stukken, die van collega-verzamelaars, internet en tentoonstellingen. Vooral wat betreft advertentie-postwaardestukken, zoals publicitaire kaarten en vouwbrieven en -enveloppen, heb ik heel wat 'nieuwe' aanwinsten gezien. Het overgrote deel bestaat uit Duitse advertentiekaarten en -enveloppen, maar ook andere landen hebben postwaardestukken met reclame uitgegeven.
Kaarten en vouwbrieven:
Ook is er nog een advertentie-vouwbrief van Portugal waarvan het bestaan mij wel bekend was, maar waarvan ik altijd gedacht had dat het een telegram was. Op de tentoonstelling hier bevatten meerdere collecties dit "zeldzame" (lees dure) PWS.
Uit een discussie met Hans blijkt dat er niet één maar meerdere van zulke PW-Stukken uit Portugal bestaan. Hieronder een afbeelding van deze "zeldzame" stukken samen met een reclame-envelop van August Stukenbrok (Duitsland).
Naast al deze grootformaat verrassingen heb ik ook nog wat kleinere bijzonderheden kunnen vinden. Tijdens het aanmaken van postzegels kan er een en ander misgaan. Hierdoor onstaan dan de plaat- en drukfouten. Enkele van die fouten zijn als illustratie van het verhaal in de tentoonstellingsverzameling opgenomen, zoals de onderstaande voorbeelden.
Het lijkt erop dat Herr Daimler het probleem voor het starten van zijn voertuig al opgelost heeft: een slinger?
Andere, wat minder opvallende fouten zijn op de zegel van Frankrijk, waar de lijn naast de helikopter onderbroken is door een witte stip.
Of de strip van Australië waar tijdens het drukken iets op het papier heeft gelegen, waardoor een onbedrukte baan op de zegels is achtergebleven.
Als laatste wil ik een misperforatie van Duitsland laten zien die ik meerdere malen ben tegengekomen. Aan de perforatie ten opzichte van het beeld is te zien dat het twee verschillende perforatie fouten betreft.
Bij het bekijken van de collecties van collega-verzamelaars let ik op twee dingen: zie ik aanknopingspunten om mijn verzameling beter te presenteren, en zitten er in de diverse collecties motor-items die ik of nog niet heb of die op een andere manier gebruikt worden in het verhaal.
Het bezoek aan handelaren heeft maar één doel, kijken of ik aanvullingen kan vinden voor mijn eigen verzameling. Hoewel er veel handelaren aanwezig zijn, vind ik niet veel. Of het is heel erg duur. Een Portugees PWS voor even 2000 euro wordt me toch echt te gortig. Alleen als zo'n stuk het verschil maakt en een gouden resultaat erdoor binnen bereik komt zal ik er eens over na gaan denken, maar vooralsnog zoek ik even verder.
Al met al ben ik zaterdagmiddag, na afname van de collectie, zeer tevreden naar huis gereden. Een prima resultaat en adviezen om de tentoonstellingscollectie te verbeteren geven weer voldoende motivatie om door te gaan.
Nico Helling
Impressie van de ECTP 2011 in Essen
Naar boven - Terug naar vorige pagina - Home |