Alweer een nieuwe nieuwsbrief en een nieuwe 3 x G.

Begin ik met het herstellen van een foutje in het nieuwe catalogusdeeltje Bogus 1. Net na het vervaardigen van de deeltjes kreeg ik van Maasland post een berichtje over de gemelde jubileum uitgifte van deze particuliere postdienst, MFN catalogusnummer 6. Het getoonde zegeltje komt voor in een vel dat ter gelegenheid van het 12½ jarig jubileum van Maasland in een special jubileumboek opgenomen zou gaan worden.
De maker van deze vellen heeft echter een aantal van de vellen uit winstbejag op de markt gebracht, nog voor het boek aan relaties uitgedeeld kon worden. De Maasland postdienst heeft daarop besloten om de vellen niet uit te geven, en de uitgifte geen doorgang te laten vinden.

Zelf heb ik ooit eens een dergelijk vel gezien op een veilingsite maar toen niet gekocht. Jammer dus. Rectificatie in de catalogus moet dus luiden: Niet uitgegeven zegel. En bij de verkrijgbaarheid hoort dus een extra kruisje te staan. Helaas dus voor ons, een wel gedrukt maar niet te verkrijgen zegel.

Bij de Duitse Posterijen nog wel te verkrijgen zijn de speciale collectors uitgiften van postvoertuigen. Onder deze uitgiften een drietal scootermodellen van de Zündapp Bella en een Heinkeltje.

De Zündapp kan met zowel een linkse als een rechtse postbak verkregen worden, maar ook als solo. Het grootste model, de Zündapp Bella met links gemonteerd Steib zijspan, vanaf 1953 in gebruik bij de postdienst voor telegrambestelling en het legen van postbussen, meet 20 x 14 x 8,5 cm. Het bij Schuco gemaakte model telt 107 losse onderdelen en moet bijna 80 Euries kosten, maar is wel erg mooi.
De Heinkel met aanhanger moet een kleine 50 Eurootjes opbrengen en het kleine Bella setje bijna 30.

Blijven we nog even in Duitsland, maar dan in het oude Oosten. Van Joop Kits ontvingen we een melding over een mogelijke motorrijder op een zegel uit het Marxistische Oost-Duitsland van 1977.

Het zegel toont een arbeider rustend met een (motor-)helm op zijn knie. En inderdaad, het zou een motorrijder kunnen zijn. Nader onderzoek dus.
Al snel blijkt dat het om een afbeelding van een schilderij op zegel gaat. Het schilderij, gemaakt door Walter Womacka en genaamd “Wenn Kommunisten träumen....”, hangt in het Deutsches Historisches Museum in de Galerie der Palastes der Republiek. Het schilderij toont een arbeider, fantaserend over de ‘goede’ zaken van het communisme. Dat daar niet het persoonlijke genot van een motorfiets bij hoort, kunnen we wel aannemen en het moet hier dus zonder meer om een fabrieksarbeider met persoonlijke beschermingsmiddelen gaan. Conclusie: geen nieuw motorzegel.

Wel nog even de vermelding dat het zegel ook in velletjes van vier zegels is gedrukt en in 1981 als blok is verschenen t.g.v. de 10de Parteitag der SED.

Alweer een ander Duits verhaal levert een zegel met nummerborden op. In 2006 herdacht de postdienst het 100 jarig bestaan van de Duitse Kennzeichen fur KFZ. Op het zegel een selectie van nummerplaten uit het Duitse door de jaren heen. Nu heb ik ooit eens een paar MZ-tjes gekocht en daar zaten afgeschuinde kentekenplaten bij. Een bezoek aan de site van Das Museum für Nummernschilder leert dat hier inderdaad om motorfietskentekens gaat, en dan wel van net voor of tijdens WOII.

Het afgeschuinde nummerbord draagt de letters S en T hetgeen zou duiden op gebruik in het destijds bij het Groot Duitse Rijk behorende Steyermark, nu Oostenrijk. Helemaal zeker ben ik daar niet van maar het is wel aannemelijk.

Op een beurs in Barneveld laat verleden jaar, lopen we bij een handelaar tegen een velletje van het prestige boekje Hanzesteden aan en ik herken een paar scootbrommers op de afbeelding. Het gaat hier om een uitgifte in de Stedenserie van de TPG met thema Zwolle.

Op het velletje staan een paar pandjes waaronder ook één met een klokgeveltje. Voor dat pand staan de motorvoertuigjes geparkeerd. Vermoedelijk is in het pand een naschoolse huiswerk-hulpklas gevestigd en worden de bestuurders daar bijgeschoold. Na de vondst aan mijn mede-struiner Nico te laten zien, pakt hij triomfantelijk een ander item uit de tas en laat me een met het zegel voorgefrankeerde kaart uit de serie Hanzesteden zien, met dezelfde afbeelding van het pand erop. Had hij alweer eerder ergens gescoord dus.

Met de handelaar hebben we wel schik over het formaat van de afgebeelde brommers waarop Nico in het kader van klein, kleiner, kleinst weet te melden dat op het velletje uit het prestige boekje van de uitgifte een nog vééél kleiner bromfietsje te vinden zou zijn. Samen met de handelaar zoek ik nog wat verder in de afbeelding maar wij vinden geen andere brommer dan een die net de hoek om is gereden. Blijkt dat er op een onderbord bij het éénrichtingsverkeersbord naast het witte vierkante gebouw (inderdaad) een brommertje staat afgebeeld. Ik geloof dat dit tot nu toe het kleinst herkenbare tweewielige motorvoertuig is uit onze gehele verzameling. Nico is dus de winnaar!

Bij het thuis bekijken van de aangekochte Zwolse zaken intrigeerden de blauwkleurige vingerafdrukken me en wilde ik weten wat die te betekenen hebben. Hoewel niet voor ons motorfilatelisten van belang vertel ik het hier toch. Het betreft hier een zogenaamde Kamper-Ui versie, een terug-aangedane grap.
De twee steden Kampen en Zwolle liggen (ook nu nog) bijna tegen elkaar aan. In de vroege jaren was Kampen echter een rijke stad en de Zwollenaren hadden amper centen om te leven. Toch had Zwolle één ding waar de Kampenaren jaloers op waren, namelijk een klokkenspel in de toren dat speelde op hele en halve uren. Hoewel Kampen rijk was en dus met gemak een klokkenspel zou kunnen kopen, was het in die dagen een tijdrovende bezigheid om zo’n klokkenspel te verkrijgen en was het dus makkelijker om een al bestaand spel over te kopen.
Aan Zwolle werd een riant bedrag geboden voor hun klokkenspel en na veel wikken en wegen werd het Zwolse klokkenspel aan de Kampenaren verkocht, samen met de dienst van het instellen van melodie en tijdsslagwerken. Op de dag van oplevering en het eerste slaan van een melodie bleek dat de Zwollenaren een scheldliedje aan het adres van Kampen als melodie hadden gebruikt voor het klokkenspel.
Uiteraard zinden de Kampenaren op wraak, en besloten werd om de prijs die betaald moest worden aan Zwolle te voldoen dmv stuivertjes. In die tijd werkten de telmachientjes nog niet zo goed en de Zwolse minister van financiën telde zich dus de vingers blauw. Vanaf die tijd worden de Zwollenaren dus Blauwvingers genoemd. Vond ik toch wel leuk om te melden.

Nog even terug naar de USA uitgifte van 7 augustus. De innovatieve US-Postal service heeft van twee van de op de zegels afgebeelde motorfietsen een setje kerstballen gemaakt. Nog steeds zijn deze te bestellen bij de dienst.

Tevens is er voor de verzamelaars van afbeeldingen een prachtig uitgevoerde Print Folio van de vier zegels uitgebracht. Als je een bevriende Harley of Indian freak iets leuks wilt geven, ga dan achter deze fraaie zaken aan.

Okay, dat was het wel weer voor nu.

Tot op de clubmiddag.

Hans de Kloet

Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home