Waarschuwing:

VERVALSINGEN IN OPKOMST!!!

Met de komst van de huidige computer technieken en de moderne kopieerapparaten is het een koud kunstje om niets vermoedende enthousiaste postzegelverzamelaars grof geld afhandig te maken, te bestelen dus eigenlijk. Al een aantal keren zijn de afgelopen jaren dergelijke vervalsingen door mijn handen gegaan maar recentelijk ben ik toch een heel partijtje van dat soort zaken tegengekomen. Vooral zij die nog wel eens op de Rotterdamse postzegelmarkt kopen, wil ik voor dat soort zaken waarschuwen.

Enkele tips:
Ongetande zegels zijn 99 van de 100 keer op hetzelfde soort papier gedrukt als de gewoon getande zegels en worden in ieder geval van dezelfde clichés gedrukt, dus is de afbeelding hetzelfde. Leg altijd het gewone zegeltje naast de tandloze, en controleer de kwaliteit papier. Alleen enkele Afrikaanse landen drukken ongetande zegels op afwijkende kleuren papier. Vergelijk het beeldformaat met het origineel. Verreweg de meeste de postzegels zijn in rasterdiepdruk gedrukt en dat geeft een opgelegd zegelbeeld, te voelen met je vingertoppen. Met een redelijk vergrootglas is al duidelijk het verschil tussen raster en kopieerapparaat te zien.
Hieronder een Frans zegeltje met rechts de echte zegel.

Ook komt het nogal eens voor dat de tanding van de zegel wordt afgeknipt. Sommige zegelranden zijn zo breed dat het zonder vergelijkingsmateriaal niet opvalt als de tanden er vanaf worden geknipt.
Zo werd me een Chinees Unit zegeltje ongetand geshowd. Het was waarschijnlijk een doorstoken (roulated) exemplaar dat heel dun langs de kant was afgesneden. Aangeboden tezamen met een getand exemplaar leek de echtheid gegarandeerd. Jammer dus voor de koper. Geld weg en.....verkoper weg.
Ook bij zegels met afwijkende tandingen zoals de Amerikaanse Expressen met twee tandingsschalen moet je goed het zegelformaat (dus niet het beeldformaat) vergelijken met de gangbare zegels. Onnodig om te melden dat mis-perforaties uiteraard grondig bekeken dienen te worden. Officiële ongetande exemplaren worden vaak met een perforator tot ‘zeldzame’ exemplaren omgebouwd. Controleer bij dat soort zegels de gaten per inch maar ook het formaat van de gaten. Simpel; leg er een goed getand zegel overheen en de tanding moet overeenkomen.
Sommige verzamelende personen lieten zelfs speciale afwijkende tandingen maken. Bekend daarvan zijn de Egyptische Koning Faroek tandingen.
Ongetande zegels op afwijkend (meestal dikker) papier kunnen proeven zijn maar nog vaker betreft het dan drukuitschot, uit de drukkerij ontvreemde drukgangen om de uitlijning der persen te testen.
Officiële Belgische ongetanden dragen op de achterzijde een nummer.
Het gebeurt ook nog wel eens dat een zegel later (of eerder zoals bij Guatemala) wordt overdrukt met een mededeling. Soms zijn deze zegels dan wat duurder dan de gewone. Met wat fröbelen is zo’n opdruk vrij simpel met een moderne printer op een zegel of stuk aan te brengen. Vertrouw je de opdruk niet, begin dan het testen door met een vochtig puntje van je zakdoek over de opdruk te wrijven. Spuit-inkt zal dan bijna altijd gaan vlekken, wat bij drukinkt niet zal gebeuren. Heeft de vervalser een printer met toner gebruikt, dan blijft er vaak wat van deze toner op je (witte) zakdoekje zitten. Als de verkoper begint te protesteren, laat het stuk dan maar liggen want een echt stuk ondervindt geen nadeel van deze simpele test.
Gaat het om een echt stuk van enige waarde, laat het dan voor een paar centen keuren. Vanaf 10 Euries bieden de meeste keurinstellingen je zekerheid.
Voor ons motorfilatelisten is het kopen van valse ongetande zegels wel het belangrijkste geldverlies gevend handelen, maar voor andere verzamelaarsgroepen is ook het na-gommen een angstbeeld. ‘Postfrisse’ zegels zijn immers vaak duurder dan exemplaren met een plakkerrest.
Tot 1960 werden bijna alle verzamelingen middels plakkers in de albums opgeplakt. Toen later bleek dat niet ‘gehangen’ zegels duurder werden dan wel van een plakker voorziene exemplaren, kwamen er direct lieden die niet gestempelde afgeweekte en gehangen exemplaren gingen na-gommen. Om na-gommen te constateren is het ook nu weer het eenvoudigste om er een andere zelfde zegel bij te nemen. Vaak is de kleur van de gom al afwijkend, en omdat het eigenlijk altijd gebruikelijk is om het papier van zegels al gegomd te bedrukken en de tanding aan te brengen, kun je met een vergrootglas kijken of de gom niet ook in de perforatiegaatjes terecht is gekomen. Bij na-gegomde zegels voelen de tanden altijd wat harder aan dan bij echte zegels, en vaak breken de tanden bij de minste of geringste aanraking al af.
Helemaal sluitend is de controle op vervalsingen niet natuurlijk en als het om een (paar) Eurotje(s) gaat doet het niet zo’n zeer. Maar die duurdere zaken, daarvoor geldt: bij twijfel, niet aankopen.
Zelfs onbenullige zegels zoals die van de Surf Eilanden komen vervalst voor. Waakzaamheid is dus geboden, dat wilde ik maar even kwijt.

Advertentie uit Filatelie van mei 2006

Hans de Kloet.

Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home