Stam & Pilou, de hoofdrolspelers in het stripalbum “De Belgica Gek”, zijn verwoede zegelverzamelaartjes. Opa Fons bezoekt de grote Belgische tentoonstelling “Belgica ‘06”  waar de wereldkampioenschappen Filatelie werden gehouden, maar raakt betrokken bij een ongeluk met een motorfiets. Dit boek is voor de stripverzamelaars onder ons motorfila’s.
Belgica ligt alweer een tijdje achter ons. Helaas moest ik verstek laten gaan, maar zo’n grote wereldtentoonstelling is altijd interessant en leerzaam. Het deelnemen aan tentoonstellingen brengt toch altijd een zeker risico voor de verzameling met zich mee en daarom wil ik jullie wijzen op de mogelijkheid die de NBFV biedt om je verzameling te verzekeren. De meesten van ons zijn ook lid van een “gewone” postzegelvereniging, en via deze kun je bij de bond voordelige verzekeringen afsluiten voor transport en tentoonstellen, maar ook gewoon voor thuis. Heb je daar wel oren naar, ga dan eens kijken op de site van de NBFV. Gewoon WWW ervoor en punt-NL erachter en je kunt alles over het verzekeren te weten komen.

De Amerikaanse posterijen hebben ons verrijkt met een leuke serie Motorzegels. Zie melding Nieuwtjes vorige Nieuwsbrief.
Op maandag 7 augustus startte de post in Sturgis, waar van 7 tot 13 augustus voor de 66-ste keer de jaarlijkse Black Hills Motorcycle Rally gereden werd, de verkoop van een serie van vier zegels met daarop afgebeeld iconen, staand voor de rol van de Amerikaanse motorfiets in de cultuur van de USA. Ontwerper Richard Sheaff liet door illustrator Steve Buchanan de afbeeldingen digitaal vervaardigen.
Op de Indian zegel een afbeelding van het 1940 model met vier-in-lijn motorblok. Deze motorfiets droeg als eerste Indian de gedeeltelijk wielbedekkende spatborden die later de Indians zo herkenbaar maakten.
De getoonde motorfiets is eigendom van Larry Spielfogel uit New York city en werd digitaal in de rode Indian kleur uitgevoerd.
Op de Cleveland zegel een 1918 model A2, eigendom van Penny Nickerson, Long Island, New York. Dit 2,5 PK sterke ééncilinder motorfietsje ging er prat op dat met 1 gallon (3,79 liter) met een snelheid van 35-40 mijl/uur (een 60 km/uur) 75 mijl (120 km.) gereden kon worden. De verkoopprijs van $ 175 maakte dit een erg populaire motorfiets.
De Harley Davidson afgebeeld op de derde zegel is eigendom van George Tsunis uit Port Jefferson, NY. Met zijn wit gewangde banden, het vele chroomwerk, de grote spatborden en ruimtelijke fiberglas koffers wordt dit model als één van de meest aansprekende modellen van H-D gezien. Gekend als de Electra Glide werd dit model voor het eerst in 1965 gemaakt, voorzien van een nieuw technisch snufje: de elektrische starter.
De genoemde drie motorfietsen zijn allen in bezit van leden van de Long Island Big Sandbar chapter van de AMCA.
De vierde afbeelding, die van de chopper, is geheel op de computer vervaardigd. Het woord Chopper is afgeleid van het werkwoord “chop” (afhakken) en houdt eigenlijk in dat alles wat niet nodig was om te rijden er afgehaald, gechopt, werd, zodat een kale fiets overbleef. Sommige eigenaars gingen zelfs zover dat ook de spatborden ingekort, gebobd, werden, waar dan weer de zgn. bobbers (NL=boppers) hun naam aan te danken hebben.
Later gingen de choppers zelf de Easy-Rider modellen bouwen met een minimum aan hardware en een maximum aan rij- en ‘comfort’- capaciteiten, hetgeen voor de lange rechte Amerikaanse wegen een grote naloop (lees: lange voorvork) en lage zit (lowrider frame) vereiste. Op deze chopper ontbreken dan ook alle tegenwoordig verplichte voorzieningen zoals spiegels, richtingaanwijzers en achterlicht, maar zitten wel forward controls, ‘apenhanger’ stuur en Sissy-bar voor de Mamma’s of Birds . In 1970 zou deze motorfiets zonder problemen door de keuring zijn gekomen.
Okay, komen we bij de FDC’s.
Het eerste dag stempel werd geplaatst in het schamel uitgevoerde rijdende postkantoortje:

Op de foto staat dit geparkeerd bij de oval van Gypsy Club Ground, daar waar in 1936 de eerste dirttrack race, waarin de Black Hills Motorcycle Rallye zijn roots vond, gehouden werd. Voor het stempel werd eveneens een afbeelding van een chopper op Harley basis gebruikt. Dit stempel werd in de Postal Van geplaatst maar werd ook in een mechanische stempeluitvoering bij de filatelistische dienst gebruikt.
Via de filatelistische dienst kon ook een nieuw soort afstempeling verkregen worden: de DCP oftewel de Digital Colored Postmark. Middels een printsysteem kan elke mogelijke afbeelding en tekst gebruikt worden voor het maken van een afstempeling. Met deze nieuwe mogelijkheid diende zich direct een probleem aan: de spelfout.
Op de in de eerste uren geprinte DCP’s wordt het woord Motorcycles met één C te weinig geprint. Nog diezelfde dag wordt de fout ontdekt en hersteld. De error DPC’s zijn in een behoorlijk aantal vervaardigd en worden ruim aangeboden op veilingsites zoals eBay.

Mocht je een heel vel zegels in je verzameling willen opnemen, dan kun je aan de onderzijde een met ruitjes gevormde ‘positie-markering’ vinden. De vellen zijn gedrukt in grote vellen van acht velletjes met 20 zegels (vijf series) en de witte blokjes geven de positie in het grote vel weer.

Omdat het niet gebruikelijk is om op de dag van uitgifte al zegels te gebruiken voor andere evenement-afstempelingen, werden pas op 8 augustus vele andere speciale stempels gebruikt op deze zegels. In totaal acht op deze datum en op de zaterdag na uitgifte nog eens zes verschillende stempels voor allerlei toerritten.
Rondom deze uitgifte zijn in totaal 32 stempels geregistreerd, waarvan één (de Hot August Ride Stations) in maar liefst 19 verschillende plaatsen. Hiernaast enkele van de leukste stempelingen.
FDC-enveloppen mogen in de USA door iedereen vervaardigd worden en ook bij deze uitgifte is het aantal verschillende soorten dus niet te tellen. Sommige enveloppen zijn zo kleurrijk uitgevoerd dat de zegels er niet eens meer goed op passen.

In de vorige Nieuwsbrief werd ook de uitgifte van Oostenrijk met de KTM R125 Tarzan gemeld. Tarzan? Daar wilde ik eens wat meer van weten.
Inderdaad: naar de held uit de jungle vernoemd type motorfiets uit de KTM stal. Naar deze film- en boekenheld vernoemd omdat hij, net als de persoon Tarzan, ondanks hindernissen op zijn weg en allerlei dwarsbomingen toch het einddoel bereikte. De Tarzan was de eerste seriematig geproduceerde sportmotorfiets uit de fabriek in Mattighofen.
In 1934 startte Hans Trunkenpolz in Mattighofen een reparatiewerkplaats voor (motor)rijwielen. Al in 1952 begon hij met de ontwikkeling van een lichte motorfiets; de 98 cc tellende R 100.
Een andere Oostenrijker, Kronreif, eveneens motorenthousiast en niet onbemiddeld, bemoeide zich met de fabricage en het merk KTM werd geboren. In de eerste jaren maakten 20 monteurs drie motorfietsen per dag. Deelname met hun product aan wedstrijden en de successen daarmee maakten de productie van een Sportmodel, gebaseerd op de Grand Tourist 125 met Rotax (voorheen Sachs) motorblok, mogelijk.
Voor het sportmodel werd de werkdruk van het blok verhoogd en kwam er een vierversnellingsbak onder, die de trekkracht beter kon overbrengen. De voorvering werd verzorgd door een wiegvork, afgedempt met hydraulische schokdempers. De inhoud van de tank (18 liter) maakte met een verbruik van 2,6 ltr per 100 km een ritje Milaan-Salzburg zonder tankstop mogelijk. De “Sport” kon worden geleverd in de kleuren rood, zwart en zilver.
Het FDC stempel is in Mattighofen op de officiële enveloppen geplaatst en toont de machine van de andere zijde.

Het blijkt dat de Thaise postzegelboekkaftjes met de afbeelding van een bezorger op de motorfiets en de Jumbo Jet ook nog voorkomen met andere zegels dan bij ons bekend is. Ik kwam het kaftje tegen met
een vage opdruk en besloot eens wat beter te kijken.

Er staat 1.00 en iets van 5 maar aangezien ik geen Thais kan lezen, deed ik het boekje maar eens open en zag daar een strook van 5 zegels van 1 Baht ingeplakt zitten. Leuke vondst dus. Wilde ik even melden.

Zo, nu nog even de mensen die ‘niet motorfiets tonende zegeltjes’ verafschuwen tegen de haren in strijken: Edith Piaf.
Op 16 juni 1990 heeft de Franse PTT een serie met chansonniers uitgegeven. De zegel van 2,30 Franc (+50) toont Edith Piaf, de kleine zangeres. Onze relatie: een liedje genaamd ”L’Homme a la Moto”.
Ik zou niet gedurfd hebben om dit zegel te melden als het liedje niet erg enerverend op mij had gewerkt. Een erg leuke koppeling met ons thema. Luister er maar eens naar.

Hans de Kloet

Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home