Met de komst van de nieuwe serie 50 jaar Yamaha van IOM (Isle of Man) en het zien van
de 26p zegels, dacht ik even dat ze het trucje met het dubbel afbeelden van een rijder op
één zegel uitgehaald hadden:
Op dit zegel blijken twee verschillende rijders, Bil Ivy en Phil Read, te staan. Op het
zegeltje van 3½p van de set uit 1973 tgv. de Manx Grand Prix staat de legendarische
Manxman Alan Holmes als zijn eigen schim afgebeeld, als winnaar van zowel de Junior als de
Senior race in 1973:
Wel twee grootheden dus op de nieuwste motorzegel, maar geen dubbelrol.
Om nog maar even bij de Manx uitgiftes te blijven: we wisten al dat in de velrand van
de Steam Packet boat uitgifte van 6 mei jl. een groep motorfietsen bij de veerboot staat
afgebeeld, maar dat diezelfde groep motorrijders ook op alle blaadjes van vier zegels in
het prestige boekje staat, was voor ons een nieuwe vondst. In eerste instantie dacht ik
nog mijn eigen busje tussen de 'brommers' te herkennen (wij stonden exact zo tussen de
GP-gangers) maar helaas, dat is niet zo.
Op één van de blaadjes staat nog een vermelding naar de TT-races. Vermeld wordt dat
in de jaren 60 tijdens de TT weken er zo'n 35.000 passagiers vervoerd werden tussen
Engeland en Douglas.
Qua stempels is er tegenwoordig ook een nieuwe trend te bespeuren: de laatste
verkoopdag stempels. Hier zo'n stempel op een James Dean zegeltje uit 1998.
Als je nou denkt dat stempeltjes je betrouwbare informatie over uitgiftedata kunnen
verstrekken, nou mooi niet.
Onlangs verkreeg ik een tweede setje FDC's van Staffa (Ja!...Staffa) van de uitgifte met
de Motobike zegel, en daarop was een andere eerste dag te vinden dan op de al in de
collectione aanwezige FDC.
Een dag kan ik me nog wel in denken maar bijna een jaar verschil?
Hoewel Staffa, toch wel een erg groot verschil.
Normaal ben ik er niet zo voor om de verschijning van stempels te melden, omdat door de
veelvoud ervan het clubblad telefoonboek-achtige vormen aan zou nemen, maar met de
uitgifte van de Engelse serie Motorfietsen ga ik daarop een uitzondering maken. Het leuke
van de vele stempels (29 verschillende in totaal) is namelijk dat veel merkenclubs, musea
en circuits hun eigen eerste dag stempeltje mochten verzorgen op de covers. Op de
officiële PTT enveloppen zien we de Brough Superior in de illustratie:
 |
Een aantal van deze clubs wilde hun stempel alleen maar op het zegel van hun geliefde
merk aanbrengen. De Brough club zelf plaatste hun stempel alleen op de Brough zegels. |
Verschillende clubs hadden zelfs hun eigen enveloppen laten drukken:
Een aantal organisaties verzorgden hun eigen afstempelingen, terwijl een aantal musea
en cafés ook reclame zagen in het afstempelen van de serie.
  
 
 
| De Silverstone afstempeling, zoals rechts te zien is, is gebruikt op een
veteranendag gehouden op het circuit van Silverstone en zal waarschijnlijk de meest
voorkomende stempel op de zegels zijn. |
 |
Hieronder een wel heel fraaie serie afstempelingen op postzegelkaarten. Deze 'banier'
stempels zijn door een organisatie/handelaar op diverse plaatsen op de zegels aangebracht.
Zo'n serie is natuurlijk erg leuk in de collectie.
De stempels zijn:
  
  
De overige afstempelingen:
  
 
 
Met dank aan Ian Billings van Norvic Philatelics:
www.norvic-philatelics.co.uk/2005/biker.htm
In het Amerikaanse Tunnel Hill heeft bij de NGLP een nieuwe zegel het levenslicht mogen
aanschouwen. Op 25 juni 2005 vond de doop plaats van de Lickity Split zegel.
Na al eerder een voorgefrankeerde envelop met dit thema gepresenteerd te hebben vond op
25 juni 2005 de doop van het zegel plaats middels een "openingsrit" van de, net
als wij, motorfreak Cully en zijn toekomstige vrouw Kathy over de Dragon's Tail. Op de
persoonlijke zegel waarmee de stukken zijn gefrankeerd Cully en Kathy onder de
'waarschuwingsboom' langs de route. In deze boom hangen allerlei motorfiets onderdelen van
verongelukte ijzeren paarden als waarschuwing aan anderen.
Hoewel de waarde (69 ct, de Int. postwaarde) ons suggestieve denkers anders wil laten
geloven is Lickity Split de naam van zowel een ijsje met twee smaken, een spelletje dat
wij als Memory kennen en een square dance pasje waarbij de man tussen de benen van de
vrouw schopt. Geen bijgedachten dus in deze.
Tot zover deze keer weer.
Hans de Kloet
Naar boven - Terug naar vorige pagina - Home |
