Een weekje kunst op zegelformaat

Brazilië bracht op 28 april dit jaar (2022) een fraai blok met vier zegels uit ter gelegenheid van  "de week van de Moderne Kunst". Dit ter viering van het feit dat het 100 jaar geleden is dat een groep artiesten de week van de moderne kunst in het leven riep te São Paulo.
De vier zegels zijn alleen maar uitgegeven in een grootformaat blok en dat meet maar liefst 24,1 (hoogte) bij 23,1 (breedte) centimeters, wat dus paginavullend is. De ontwerpers lieten zich inspireren door de afbeeldingen zoals die in 1922 tentoongesteld werden maar "vertaalden" deze naar hedendaagse taferelen.

Op het affiche uit 1922, ontworpen door Di Cavalcanti, stond een boom in de knop.

Op het blok van 2022 zien we dezelfde boom, maar nu draagt deze vruchten als symbool dat moderne kunst zich stevig in de maatschappij geworteld heeft.

Op de achtergrond, in zilver, is er een mozaïek met meerdere elementen, verwijzend naar de Braziliaanse diversiteit. Er zijn Yoruba-patronen, symbolen van het trottoir in Rio de Janeiro en de trottoirs van São Paulo, inscripties uit Marajoara-keramiek, tekeningen aanwezig op tegels uit São Luís (Ma) en op tegels van Cândido Portinari, aanwezig in de kerk van São Francisco in Pampulha. De landschappen die de postzegels verbinden, stedelijk en landelijk, zijn geïnspireerd op Tarsila do Amaral. Zijn Picasso-achtige schilderijen zijn het zeker waard om eens op zijn naam te Goegelen.

Dan de zegels zelf. De vier pijlers van de kunst worden uitgebeeld in de vier zegels van de tweede frankeerklasse. We gaan met de klok mee.

In de pijler van de literatuur bestaat kunst uit tekeningen geïnspireerd door Carybé die in 1943 een van de edities van Macunaíma, door Mário de Andrade, illustreerde. De hoofdpersoon verschijnt liggend in de bril van de auteur.

In de architectuur worden twee gebouwen gepresenteerd die het modernistische verleden en heden met elkaar verbinden: het gemeentelijk theater en het museum voor moderne kunst van São Paulo (MASP). Deze laatste instelling heeft niet alleen verschillende modernistische werken in haar collectie, maar is op zichzelf ook een architectonisch project van het modernisme, geïdealiseerd door Lina Bo Bardi.

De basis van de muziek heeft als belangrijkste inspiratie de muziek van "O Trenzinho do Caipira" van Heitor Villa-Lobos. Esthetisch gesproken spreekt de postzegel met de werken van Anita Malfatti. De rook van de locomotief laat de toonladder van de muziek lezen.

En dan "onze" zegel!!! In de beeldende kunst werd een eerbetoon gebracht aan Zina Aita, een kunstenares uit Minas Gerais die deelnam aan de Week van 1922. De postzegel was geïnspireerd op het schilderij "A Sombra". In het origineel is het mogelijk om mannen aan het werk te zien, en de maker toont duidelijk de kwestie aan van het moeilijke en uitbuitende werk waaraan de zwarte bevolking wordt onderworpen. Op de zegel zie je motoboys, bezorgers, de arbeidersklasse die momenteel hard werkt in stedelijke centra, vaak zonder gegarandeerde arbeidsrechten.

Met wat verbeelding is de straat te herkennen en het is dezelfde stijl van schilderen. Het werk rechts, "Homens Trabalhando", van Zina Aita, 1922, waardoor de ontwerper is geïnspireerd, was tot 3 april 2022 te zien in museum Minas Gerais Vale Memorial en reist nu rond door Brazilië.

Tot slot nog even een afbeelding van de FDC van het blok met het stempel. Onnodig te zeggen natuurlijk dat deze in geen enkel A4 album past.

Hans de Kloet

Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home