Zegelspuwers en kauwgomplaatjes

Op de laatste clubdag hoorde ik van verschillende kanten de onvrede over de vele uitgiften van de laatste jaren door vooral landen als Guinee, Mozambique, Kongo, Mali, en noem ze maar op. Verschillende benamingen als neppers, bogusspul, troepzegels en, wat ik wel een aardige vond: kauwgomplaatjes, vlogen me om de oren.
Toch is er niets nieuws onder de zon. In mijn jonge verzameljaren werd er al over zegelspuwende landen in het Midden-Oosten gesproken en over boycotten van deze, toen nog 'schadelijk' genoemde, uitgiften. De Michel gaf in die jaren zelfs een apart deeltje uit van hun wereldcatalogus, gewijd aan deze uitgiften. Inmiddels staan de meeste van deze uitgiften gewoon in de catalogi.
Erger was de stortvloed aan opdrukken en labelzegels die kwam na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Door de ervaringen met de Arabieren waren we al op onze hoede maar die Russische 'Speculatieven' zoals we die noemden, kochten we toch ook massaal. En wat verkoopt wordt nu eenmaal gemaakt. Ook daarin zijn we inmiddels wat wijzer geworden.
Met de komst van de Afrikaanse lawine aan zegel- en blokuitgiften waren we al zover dat we er niet meteen van uit gingen dat het hier om officiële uitgiften ging.

Bij de MFN stelden we hiervoor een richtlijn op en die werkte best aardig, totdat Michel de zegels met terugwerkende kracht in hun boekwerken op ging nemen. Wat nu te doen?? We hadden als MFN de stelregel dat als het in de Michel staat het verzamelwaardig is. Maar bekijken we in de Michel bijvoorbeeld de uitgiftelijst van Guinee-Bissau, dan blijkt dat in 2011 er op welgeteld 7 verschillende data maar liefst 442 zegels zijn uitgegeven door de agent van dat land, de in Litouwen gevestigde Stamperija Ltd. En Stamperija heeft ook de rechten op uitgiften van vele andere bekende grootschalig uitgevende landen als Burundi, Niger, Ivoorkust en Mozambique. Een andere grote speler in de postzegelwereld is het New Yorkse I.G.P.C. en voor de internetters onder ons is het best wel leerzaam om eens op deze namen te Googlelen.
Ook zal het moeilijk zijn om echt gelopen stukken met de uitgegeven zegels van deze landen te vinden. Veel blokken en zegels zijn niets eens gegomd. De meeste van de Afrikaanse landen hebben ongeveer dezelfde tarieven en gebruiken de CFA franc (Communauté Financière d'Afric franc, een soort Afrikaanse Euro) als betaalmiddel. Terwijl de meeste van de zegels toch een gemiddelde waarde van 15000 CFA hebben kost een binnenlandse brief versturen maar een 200 CFA. Voor 12000 CFA (ongeveer 18 euro) kun je vanuit Guinee een brief van 2 kilogram per expresse naar Nederland verzenden.

Toch zijn de uitgevende partijen niet als enige verantwoordelijk voor deze geldklopperijen want zij zullen best een percentage af moeten dragen aan de landsautoriteiten om van hun naam gebruik te mogen maken. En of de catalogi voor niks werken………??? Ook de handel kunnen we de schuld niet geven want zij verkopen slechts waar wij om vragen.
Toch is de strijd tegen deze ongebreidelde zegelvloed nog niet gestreden. De Union Postal Universal (UPU) vecht tegen deze praktijken en heeft in de jaren '90 van de vorige eeuw al een instituut in het leven geroepen om uitgiften aan legitimiteit te toetsen. Deze World Association for the Development of Philately (WADP) beheert de enige echte officiële catalogus van postzegels, het WADP Numbering System (WNS). Hun site: www.wnsstamps.ch. En geloof me: daar vind je de bulkuitgiftes niet. Nadeel is alleen dat de site ontzettend achterloopt met de behandeling van uitgiften. Zouden zij soms ook dezelfde problemen als wij ondervinden bij hun onderzoekingen?
Wij verzamelaars zullen dus voorlopig zelf moeten blijven bepalen wat we in de verzamelingen willen stoppen en waar we ons schaarse geld aan uit geven.

Kauwgomplaatjes, die houd ik erin!

Geen kauwgom- maar sigarettenplaatjes (en deze zijn inmiddels al weer geld waard.....)

Hans de Kloet

Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home