De klasse "Literatuur", een ondergeschoven kindje?

Op een tentoonstelling van postzegels gaan de meeste verzamelaars toch eerst naar de handel, op jacht naar die ene unieke vondst of net dat ontbrekende zegeltje. En als er dan nog wat tijd te doden valt, kan er eens tussen de borden doorgeslenterd worden waarop de exposanten grote delen van hun verzameling showen. Soms statisch op jaar getoond en andermaal verwerkt tot een (boeiend) verhaal over vogels, honkbal of motorfietsen. En dan kom je bij een rij kaders die alleen maar over boeken, tijdschriften en artikelen betreffende postzegelen handelen; je bent in de literatuurklasse hoek beland. Gauw er weer uit, wat doet zoiets nou op een postzegeltentoonstelling?
Nou, in al die eerder bekeken kaders staat allerlei informatie naast en tussen de zegels en brieven, en die zal toch ook ergens vandaan gehaald moeten zijn, dan wel op de een of andere manier gestaafd moeten kunnen worden. Zodra het dan om filatelistische zaken gaat, kun je daar een boek, tijdschrift of artikel aan wijden. En ook die schrijfwerkjes kunnen ingezonden worden naar een wedstrijdgroep bij postzegeltentoonstellingen. De inzendingen worden beoordeeld naar toegankelijkheid (leesbaarheid, is het begrijpelijk voor een ieder), belangrijkheid en degelijkheid. Daarnaast nog op een paar andere puntjes maar die zijn niet zo belangrijk.

Nu wordt deze klasse dus al vaak aan reguliere tentoonstellingen toegevoegd, maar voor de derde keer zolang er over filatelie gesproken wordt (1ste keer Frankfurt 1989, 2de keer Leipzig 2007), wordt een tentoonstelling van alleen maar Filatelistische literatuur georganiseerd in Mainz, Duitsland: de IPHLA 2012.

De tentoonstelling vindt plaats van 2 tot 4 november 2012 , precies 150 jaar nadat het eerste postzegelverzamelalbum en de eerste postzegelcatalogus het levenslicht aanschouwden, in de stad waar dan ook de uitvinder van de boekdrukkunst (volgens de Duitsers dan) Gutenberg zijn duizendste verjaardag viert.

Is het bij het tentoonstellen van postzegels juist de bedoeling om je expositie tussen twee tentoonstellingen in te verbeteren en veranderen, bij literatuur is dat ten strengste verboden. Eenmaal ingezonden schrijfwerken mogen niet meer tussentijds veranderd worden. Inzending begint op een categorie 3 tentoonstelling en dezelfde inzending blijft van kracht tot de hoogste regionen. Het is namelijk ondoenlijk voor de gespecialiseerde juryleden om voorafgaand aan elke wedstrijd alle documenten weer opnieuw te moeten lezen. De inzending moet dan ook voorafgaand aan deelname terdege getoetst zijn, en daarom zijn het vaak al bestaande boeken en artikelen die als het ware voorgedragen worden voor jurering.
In de kaders worden dan vaak de bronnen en de uitwerking om te komen tot een boek of het gehele artikel getoond, maar om nu een boekwerk van bijv. 260 pagina’s te showen…… Daarom moet daarnaast ook het ingezondene fysiek aanwezig zijn zodat ieder die dat wil het in kan zien en lezen. Het is dus best een ingewikkeld geheel om de literatuurklasse te beoordelen dan wel om er aan deel te nemen.

Wordt vervolgd....

Hans de Kloet

Naar boven   -   Terug naar vorige pagina   -   Home